شرایط و نیاز های مدیریت سالن مرغداری گوشتی

سالن مرغداری گوشتی:

پرورش طیور به ویژه جوجه مرغ گوشتی، یک فعالیت اقتصادی نسبتاً پیچیده می باشد و چون در یک دوره کوتاه با جوجه های کوچک و حساسی سرو کار داریم، حساسیت آن به مراتب بیشتر است. در این مقاله  مجموعه ای از نکات کلیدی مدیریت سالن مرغداری گوشتی را توضیح میدهیم.

اجداد و مادران جوجه های گوشتی تحت شرایط بسیار ایده آلی نگهداری می شوند و صفات تولیدی و حیاتی آنها، تحت فشردگی خاص و با توجه به شرایط محیطی خاصی ، انتخاب و به جوجه های آنها انتقال می یابد.

وزن این جوجه ها در مدت ۴۰ روز به بیش از ۵۰ برابر وزن اولیه آنها، افزایش می یابد. طول دوره نگهداری آنها حدود ۱۰۰۰ ساعت است. بنابراین هیچ یک از ساعات رشد جوجه ها، نباید همراه با غفلت و ندانم کاری باشد.

در مرغداری های گوشتی و صنعتی طول دوره بسیار کوتاه تر از مرغداری های تخمگذار می باشد و معمولا در سن ۴۵ روزگی طیور آماده کشتار میشوند. در طول این دوره دو هفته اول از اهمیت زیادی برخودار بوده و بیشترین تلفات نیز مربوط به همین ۱۴ روز اول می باشد. بنابراین مرغدار در این زمان باید با اجرای یک برنامه مدیریتی صحیح میزان تلفات را به حداقل ممکن برساند.

برای این منظور مجموعه ای از فعالیت ها همچون دما، رطوبت، تهویه، خوراک، بهداشت سالن، واکسیناسیون جوجه ها و تراکم آنها در داخل سالن بایستی به صورت اصولی اجرا و کنترل شوند.

مدیریت سالن مرغداری گوشتی:

سالن پرورش جوجه گوشتی باید مکان مناسب و راحتی برای پرورش آنها در طول دوره باشد. به همین دلیل باید تجهیزاتی در سالن به کار رود که بتواند دما، رطوبت ، کیفیت هوا و نور سالن را در تمامی فصول کنترل کند و در هر لحظه بتوان سیستم آبخوری و دانخوری مورد نیاز را نصب و از آنها استفاده نمود. برای کنترل شرایط داخلی سالن از دیواره ها و سقفهای عایق ، هواکشها، ورودیهای هوا، بخاریها، کولرها، ترموستات و تایمر استفاده می شود.

بهداشت سالن مرغداری گوشتی:

قبل از جوجه ریزی بایستی سالن کاملا ضد عفونی شده و جایگاه جوجه ها آماده باشد. معمولا ضدعفونی سالن مرغداری به مدت دو هفته طول میکشد و مرغدار باید به طور کلی سالن را ضد عفونی نموده و تجهیزات مرغداری داخل آن را سرویس کند. برای کسب اطلاعات بیشتر توصیه میشود حتما مقاله اشتباهات رایج در پرورش مرغ گوشتی را مطالعه بفرمایید.

دما و رطوبت سالن مرغداری گوشتی:

دما و رطوبت دو عامل بسیار مهم در سالن مرغداری می باشند. در هفته های اول دمای کمتر از ۲۹ درجه باعث سرما خوردگی جوجه ها، شیوع بیماری و تلفات زیاد میشود.

چرا که جوجه ها تا سن دو هفتگی قادر به کنترل دمای بدن خویش نیستند. قبل از ورود جوجه ها به داخل سالن باید دمای آن را گرم کنید. رطوبت نیز عامل بسیار مهمی می باشد که مرغدار باید به آن توجه کند.

برای جلوگیری از دهیدراته شدن جوجه ها نیاز است که حتما از دستگاه رطوبت ساز و مه پاش و ابزارهای کنترلی همچون رطوبت سنج مرغداری استفاده کرد. توجه داشته باشید که میزان رطوبت باید با توجه به حرارت و تهویه سالن تنظیم شود.

مشخصات سالن مرغداری گوشتی مناسب :

سالن مرغداری باید جوجه ها را در برابر باد، باران، حیوانات و سایر پرندگان و نیز تغییرات شدید و ناگهانی دما، محافظت کند.

مشخصات سالن مرغداری گوشتی مناسب به شرح زیر است :

1. سقف و دیوارها محکم و بدون شکاف باشند، درب و پنجره ها به خوبی بسته شده و فاقد هرگونه درز و منفذی باشند.
2. کف سالنبستر مرغداری  بایستی قابلیت نظافت و ضدعفونی داشته باشد که به همین منظور می توان از سیمان و آسفالت استفاده نمود.
3. دیوارها را بتوان شستشو داد.
4.  سیستم‌های تهویه مرغداری  مناسب داشته باشد.
5. حتی المقدور دیواره ها و بخصوصی سقف دارای عایق بندی مناسب باشد.
6. سالن دارای سیستم لوله کشی آب باشد، به طوری که در فصل زمستان یخ نزند و در تابستان گرم نشود.
7. برق کشی و سیستم نور به همراه تجهیزات کنترل کننده ( از قبیل دیمر، تایمر ) مناسب در سالن وجود داشته باشد. به ازای هر ۱۸ متر مربع فضای کف سالن ، از یک لامپ ۱۰۰ تمیز در ارتفاع حدود ۲/۴ متری استفاده شود. با کثیفی لامپها و ارتفاع بیشتر، تعداد لامپ مورد نیاز بیشتر می شود.
8. در صورت رعایت نکات بهداشتی و فنی و وجود امکانات، می توان در هر متر مربع فضای مفید داخلی سالن، تعداد ۱۵ جوجه در نظر گرفت.
9. تا سن ۴ هفتگی ، فضای لازم و مفید دانخوری به ازای ۱۰۰ جوجه، ۳/۶ متر و پس از آن ۶ متر است. اگر دانخوری از نوع ناودانی بود، میتوان به دلیل دو طرفه بودن دانخوریها، این رقم را نصف کرده و تعداد دانخوری مورد نیاز را حساب کرد. برای مثال دو دانخوری ۹۰ سانتیمتری برای ۱۰۰ جوجه در ۴ هفته اول کافی است ( ۳/۶ = ۰/۹ × ۲×۲)

فضای آبخوری تا سن ۴ هفتگی ، ۱۰۰ سانتیمتر و پس از آن ۱۲۵ سانتیمتر به ازای ۱۰۰ جوجه است. محاسبه تعداد آبخوری مورد نیاز از طریق حاصل تقسیم عدد مربوطه بر محیط آبخوری بدست می آید